Οι σαμπάνιες, αυτά τα αφρώδη ποτά με το χαρακτηριστικό πέταγμα του φελλού την εποχή των γιορτών, πήρε το όνομά της από την περιοχή στη βορειοανατολική Γαλλία όπου παράγεται. Η ονομασία «Champagne» προστατεύεται και μόνο ο αφρώδης οίνος που παράγεται στην περιοχή της Σαμπανίας μπορεί να ονομαστεί Σαμπάνια. Το ίδιο ισχύει και για τη διαδικασία που εξασφαλίζει αυτές τις φυσαλίδες εμπορικών σημάτων: Μόνο οι κατασκευαστές σαμπάνιας μπορούν να διεκδικήσουν τη χρήση του.
Ο μύθος των φυσαλίδων στις σαμπάνιες
Είναι ένας γοητευτικός θρύλος και οι Γάλλοι το πίστευαν για πολύ καιρό είναι ότι ο Dom Perignon, ένας μοναχός που είχε ζήσει στο Αβαείο των Hautvillers περισσότερα από 100 χρόνια νωρίτερα είχε βιώσει ένα ευτυχές ατύχημα όταν άνοιξε ένα μπουκάλι κρασί που είχε εμφιαλωθεί πριν ζυμωθεί πλήρως.
Το κρασί συνέχισε να ζυμώνεται στο μπουκάλι και όταν ο μοναχός πήγε να το ανοίξει, ο φελλός έσκασε και το κρασί άφριζε και σπινθηροβόλησε. Περίεργος, ο Dom Perignon έβαλε στον εαυτό του ένα ποτήρι. Ενθουσιάστηκε με τη γεύση και με την αίσθηση από τις μικρές φυσαλίδες που ανέβαιναν στο ποτήρι του.
Πώς μπαίνουν οι φυσαλίδες στις σαμπάνιες
Στην πραγματικότητα, στην εποχή του Dom Perignon, το κρασί με φυσαλίδες ήταν κάτι που έπρεπε να αποφευχθεί. Εμφανιζόταν κατά καιρούς φυσικά και ονομαζόταν «το κρασί του διαβόλου» ή «ποπ- κρασί. Οι φυσαλίδες αναπτύσσονταν όταν το κρασί εμφιαλωνόταν πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία ζύμωσης.
Η πίεση δημιουργείται μέσα στο μπουκάλι και συχνά προκαλεί είτε το σκάσιμο του φελλού είτε την έκρηξη του μπουκαλιού. Τα ιπτάμενα συντρίμμια θα χτυπούσαν άλλα μπουκάλια και θα πυροδοτούσαν μια αλυσιδωτή αντίδραση που έσκαγαν και έσπασαν μπουκάλια.
Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει μια σημαντική απώλεια κρασιού. Έτσι, ενώ είναι αλήθεια ότι ο Dom Perignon έκανε πολλά για να προωθήσει την παραγωγή κρασιού, ποτέ δεν προσπάθησε να δημιουργήσει αφρώδες κρασί. Μάλιστα, προσπάθησε να το αποφύγει. Είναι ένας απλός μύθος που οι Γάλλοι συχνά συνεχίζουν να πιστεύουν μέχρι και σήμερα.
